Sıcak karlar yağsın kirpiklerine bahar aylarında. Umut bağla, bahar
çiçeklerinin güneş rengi kokularına. Umudu yerlere serme, kokla çiçeğini
bulduğun yerde. Dudaklarında takılı kalsın en güzel aşk şiirlerinin son
mısraları. Tangoları mırıldan, geçip gidecek hayata inat. Eğme başını
önüne, gözlerinden eksik etme gülümseyen bahar bakışlarını. Yüzünde yer
verme kedere, üstüne üstüne yürü hüznün. Bırak duygularını, hüznünü
savurduğun dizginsiz rüzgarlara, korkmadan.

Ölüm, nasıl olsa çalacak kapını bir gün. O zaman hayatın karşısında
eğilmek niye? Aşk tanrıçalarının elinden içmek varken aşk şarabını kana
kana, aşktan kaçıp saklanmak niye?
Sevişmelerini ayinleştir. Dağ çiçeklerine söylenen şarkılarla karşıla yeni
günü. Seni ciddiye almayan hayatı sen de ciddiye alma, geç dalganı
inceden. Büyük zannettiğin dertlerin Aslında küçük olduğunu öğretir sana
zaman.
Aldırma onun bunun ne dediğine, herkes hayata kendi gözlükleriyle bakar.
Senden korktukları için, seni kıskandıkları için saldırırlar sana, başka
bir nedeni yok. Siperlerde çürütme kendini sakın, dövüşmek için er
meydanını seç.
Ölüm istenmeyen, ölüm kahpedir elbette ama şerefle gidilecekse ölüme, onun
da aziz bir yanı olur. O kadar da korkma ölümden. Bir karanfil bulunsun
masanda her gün. Kokla onu gün boyu, ay yüzlü sevgiliyi koklar gibi.
İnsanları olduğu gibi gör. Katilin bile yüreğinin derinliklerinde insani
bir yan olabileceğini unutma. Şiiri sev, sev ki hayatını şiir gibi yaşama
isteği uyansın beyninde.
Takma dertlerini bu kadar kafana. Her yeni doğan günün taze bir başlangıç
olduğunu unutma. Zaman her şeyi düzene koyar. En büyük doktordur zaman,
acılarını ancak o unutturur, üzülme, güven zamanın büyüklüğüne.

Kılı kırk yarmaya kalkma sakın, ilk adımını atarken. Hata yapma hakkını
kendine tanı, korkma. Saçmala bazen, boşalt yüreğine doldurduğun acı veren.
ağırlıkları. Özgür ol, insan ol, borçlu kalma şu iki günlük
dünyaya
 

Etiketler: Nevval