AMED
salkım salkım, yoksulluk akıyordu surlarından, büyükkentin
şehrin çocuk ruhlu adamı
ben dün gece,
dün gece, içinden geçtim bu kentin
ve
ve senin...
acılıydı kentin sokakları
acılıydı surları
yoksulluğun en çirkin hali işlenmişti
şehrin, asil yüzüne
kirli elleriyle çöp toplayan çocuğun yüreğinde,
senin gözlerini gördüm
dün gece içinden geçtim
mağrur bakışlı kentin
acı kokuyordu taş duvarları
sancılıydı koca surları
ağrılıydı
ağrılıydı sol yanı
tıpkı, senin sol yanındaki sancı gibi
haykırışların, şehrin taş duvarlarında yankılanıyordu
haykırışlarınız birbirine karışmıştı
zindanlarına kök salmış bağrışmalarınız
gece boyunca,
senin ve kentin sesini dinledim
sen sevdanı haykıryordun
kent ;
yoksulluğa savaşını
ezilen çocuklarını
dün gece seni tanıdım bu asil kentte
ikinizi aynı anda tanımanın
hüznünü ve acısını sürdüm yüzüme
ne güzeldir, çöp yığını içindeki,esmer bakışlı yüreklere dokunmak
