İŞTE BEN BUYUM...!



Kelimeler bazı şeyleri anlatır.

Ama her şeyi yaşatmaz.

Bazen ben bile yabancı olurken kendime,sana nasıl anlatırım ki beni..?

Neşeliyim diyeceğim, suratsızlığıma denk geleceksin...

Espiriliyim diyeceğim, belki ağlamalarıma denk düşeceksin...

Özgürüm diyeceğim, belki tutsaklımlarımda yakalayacaksın beni...

Kendimi anlatıp da bir kalıba sığdırmak istesem düşüncelerimdeki beni.

Bazıları için herhangi biri,,

Bazıları için vazgeçilmez biri...

Düşlediğim kadar insanım,insan olduğum kadarda hatalı,

Hatalı olduğum kadarda gerçeğin peşinde...

İŞTE BEN BUYUM...

Ahdimi unutma,azad et yüreğini kimse umut bağlamasın zevklerine
Merhamet çekilmişse yüzlerden,onunla dikil yeryüzünün duvarlarına.
Nasıl kurşun işlesin ki merhamete.Efendiler uyanmadan suların serin vaktinde döneceğim.
Kıştır belki gidişimiz,baharla döneceğim inan
(insan her kış baharı çağırandır)
Öyleyse özgün ağırlığını kaybetme,Öfke kokuyor olabilirim.
Aşkla döneceğim,kararlı bir yürüyüşle,
karanlığın duvarlarını sarsan bir yürüyüşle..