|
bir avuç hüzün bırakıyorum buraya
gidiyorum ardıma bakmadan
bilirsin savaşçı ruhumu
savaşmam anla artık bunu
senden önce de hüzünlüydüm ben
hüznüm hep hasretimden
sevdaya hasret kırık yüreğimden
bir rüzgar eser hep aynı yönden
yapraklarım bir bir dökülür bilmem neden
bir kristal kadar narin yüreğim
bunu bilmezsin ki sen ey sevdiğim
bir avuç hüzünle geldim sana
bitmeyecek sevdamla
hasretin son durağında
kaçtı son tren bu istasyondan
çığlık çığlığa kaçtı en sonunda
gel demek kolay bilirim
hasreti ben seninle öğrendim
hazan mevsiminde gidiyorum
baharım gelmez biliyorum
bir avuç mutluluk beklerken
kucaklar dolusu hasret verdin
en derininden
sevda kokan şiirlerimden
vazgeçtim ben artık sevmelerden
bir avuç hasret
bir avuç hüzün
ve suskunluğumla gidiyorum.....
susmaya gidiyorum sensizliğimin korkularıyla.......
Her gün yollarına bakıyor gözlerim
Uzaklardan çıkıp geleceğini bekliyor
Sana benzeyen her bedende heycanlanıyorum
Ama…
Hiç kimse sen olmuyor
Hiç kimse sen olmayacak
|
