içimde ne yangınlar söndürürüm her gece kaç gökten bulutu indiririm gözlerime kaç darağacında kaç umudu yeşertir sabahında çürütürüm yine…
sen bilmezsin !
bir çocuğun tebessümünde güler gözlerim ağlarım bir ananın feryat eden yüreğinde bilmezsin sen el olduğundan beridir ne haldeyim yaban ellerde nasıl yiterim
sen duymazsın !
kürtçe bir şarkının anlamadığım lisanında ağlarım hükümsüz kaldığım gözlerin sebebimdir … anlaşılmasın mührün, derim
sen görmezsin !
hiçbir kaçış bırakmıyor peşimi farkına varmak çare değil zaman denen akrebin her on ikiden vuruşunda mutlu günlerin yadında yakalıyor hüznün beni
eninde sonunda yolunda buluyorum kendimi
sen dokunamazsın avuçlarımdaki dualara ve bilmezsin nasıl vakitsiz gittiğini
ve bil ..!
bulut olsaydım göğünde sense toprak vuslatına yağsaydım her damlada darmadağın olacağımı varsayarak
